mengtafel

Mijn eerste dj-les

Gevoel voor ritme

Ik draai er niet omheen… Ik heb een nieuwe hobby. Aangestoken door mijn goede vriend Yoeri Alexander, beter bekend als dj YAXX, heb ik mijn eerste dj-les gehad. In mijn eigen huis in Amsterdam-Zuid, dat na vele uren zwoegen nog mooier is geworden dan Charlotte-Sophie en ik hadden gehoopt.

Aan de knoppen van de draaitafel besefte ik dat ik nog een heel lange weg heb te gaan om net zo goed te worden als Yoeri. Zijn gevoel voor ritme is ongelooflijk en de overgangen zijn daardoor naadloos. Iets wat mij nog niet helemaal wil lukken.

Verliezen

En het doet me pijn om te zeggen. Maar ook tijdens het bordspel Keezen met een aantal trouwe vrienden moest ik dit keer mijn meerdere in Youri erkennen. En niet zo’n klein beetje ook. Na de zes(!) verloren potjes, die resulteerden in een 6-1 nederlaag, was de vraag wanneer de tweede set zou worden gespeeld even flauw als voorspelbaar.

Het tikkie van Youri kwam echter niet zo hard aan als onze bekeruitschakeling met Ajax tegen Feyenoord (1-0). In mijn carrière had ik nog nooit een Klassieker verloren. En nu formeel ook niet, omdat ik geen minuut speelde. Maar we zijn met alle basis- en reservespelers een hecht team, dus voelde het op de bank weldegelijk zo. Het was frustrerend. Als wissel ben je machteloos en de nederlaag was zeker gezien de eerste helft in de Kuip volstrekt onnodig. Ik ben er nog steeds ziek van.

Kinderspel

Het voordeel van het hebben van opgroeiende kinderen is, dat je leert relativeren. Als ik Jezebel en Lennox zie sporten, waan ik me even in een andere wereld en vergeet ik de teleurstelling. Jezebel zwemt in het Zuiderbad en had afgelopen week een proefexamen. ’Daddy, ik vind het gek om met kleren aan te zwemmen’, sputterde ze nog even tegen. Maar daarna zwom ze als een zeemeerminnetje.

En Lennox is een echt voetballertje, dat bij AFC meedoet aan de ’eredivisie’, een competitie voor de allerkleinsten. Op zaterdagochtend vanaf half 9 zet hij binnen het veld de lijnen uit. Tijdens het partijtje 4-tegen-4 staat hij daar, vier jaar oud, te wijzen en te coachen. Prachtig. Ik heb een flesje AA in mijn jaszak en als het spel stilligt, komt hij naar me toegerend. ,,Dit geeft me energie”, zegt die wijsneus dan bloedserieus.

In huize Heitinga-Zenden is de rust inmiddels weer teruggekeerd. Geen elektriciens, schilders en loodgieters meer over de vloer, maar nu de winter eraan komt lekker met het gezinnetje bij elkaar. Nu de keuken af is, kan ik niet wachten tot Charlotte-Sophie haar kookkunsten daar ook gaat vertonen, want elk diner is bij haar een koningsmaal.

Tags: ,
3 antwoorden
  1. Patrick
    Patrick zegt:

    Leuk om je columns te lezen Johnny. Toen jij nog jong was. En ik ook, we hebben dezelfde leeftijd, was er ooit een open dag waarbij de spelers gewoon tussen de mensen lopen. Ik stond destijds samen met mijn neefje met je op de foto. Destijds onder het mom van daar staan de minste mensen (dit was jouw eerste open dag zelfs geloof ik), en mijn neefje en ik keken later vol trots terug met wat voor clubicoon en ras-Ajacied wij op de foto bleken te staan. Ik hoop van harte dat je meer kansen krijgt in Ajax-1. Je verdient meer krediet dan je tot nu toe krijgt. Hopelijk is de steun van de supporters iets dat je positief houdt over je rentree bij Ajax, hoewel ik het zou kunnen begrijpen als je er tot nu toe toch een bittere nasmaak aan overhoudt.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *