Jezebel

Jezebel onze comédienne

Het moppenboek van Sinterklaas

Ze zeggen wel eens: de kracht van een goede grap zit in de herhaling. Wat dat betreft hebben we met Jezebel een comédienne in huis. Het was een geweldig idee van Sinterklaas om een moppenboek in haar schoen te stoppen.
Jezebel is een echte grappenmaker. En als ze – even netjes als de Koning tijdens de Troonrede – voorleest uit haar boek, kijkt ze of de mop aanslaat. Als er wordt gelachen, kun je er vergif op innemen dat je dezelfde mop nog zes keer hoort. Dat er uiteindelijk niet meer om de grap wordt gelachen, maar om de pret bij Jezebel wordt geschaterd, heeft ze zelf gelukkig niet door.

familie

Ik voel me een rijk man. Met een prachtvrouw als Charlotte-Sophie en twee van zulke geweldige kinderen als Jezebel en Lennox geniet ik elke dag van mijn gezinnetje.  Dat begint al vroeg in de ochtend, trouwens. De spanning op de gezichten van de kinderen als ze de trap af komen. Zal er weer iets in onze schoen liggen? Om cadeautjes niet vanzelfsprekend te laten worden, hebben Charlotte-Sophie en ik Sinterklaas ’gevraagd’ ook een stilletjes ons huisje voorbij te rijden.

Vader en zoon

Lennox lijkt steeds meer op de jonge John Heitinga. Zaterdag werd hij voor het eerst in zijn voetbalcarrière met een afgelasting geconfronteerd. Buiten regende het. En zijn gezicht stond op onweer. Want wat is er nou leuker dan voetbal? En een echte voetballer laat zich toch niet af afschrikken door een paar spatjes regen? In het Vondelpark hebben we later lachende de schade ingehaald.

Helaas is er naast al het leuke familienieuws ook een minder goed bericht.  Mijn lieve opa heeft een beroerte gehad en ligt in het ziekenhuis. Natuurlijk ben ik onmiddellijk naar hem toe gegaan. Al maakte dat bezoek van anderhalf uur niet heel veel indruk. Opeens rinkelde mijn telefoon. Opa aan de lijn. Waar ik bleef en waarom ik geen voorbeeld nam aan mijn neef Mitchel die hem wel had opgezocht? Door de beroerte wist opa niet dat we lang hadden zitten kletsen. Gelukkig konden de verpleegsters bevestigen, dat ik echt bij hem was geweest. Het zorgde bij mij alsnog voor een glimlach. Maar ik maak me echt zorgen over zijn gezondheid.

28and31Ik vind het ook jammer dat opa er vrijdag 27 november niet bij is als Charlotte samen met haar vriendin Aimee hun eigen merk lanceert. Over ’28 And 31’ vertel ik de komende blogs veel meer. Maar houdt het nieuws in de gaten… Charlotte en Aimee zullen jullie verbazen.

Paris

Verjaardag verbleekt bij zwarte vrijdag in Parijs

Mijn verjaardag

Eugene

Een feestelijkere ’opening’ van mijn keuken was niet denkbaar. Van de kookplaten kwam een koningsmaal met onder meer gerookte reeham, snoekbaars, scholfilet, gebraden fazant en tournedos ossenhaas. Wie me een beetje kent, weet dat dit niet door mij was bereid. En zelfs voor mijn eigen sterrenkok Charlotte-Sophie was dit culinaire hoogstandje nét iets te hoog gegrepen.

Speciaal voor mijn verjaardag – mijn 32e alweer (sssssst) – was chefkok Eugene van het restaurant De Jonge Dikkert in Amstelveen gevraagd om bij mij thuis zijn kookkunsten te vertonen. Het werd met mijn familie en vrienden om me heen een onvergetelijke en smakelijke middag.

Mijn verjaardagsfeest was tevens de housewarming, want na weken met spullen te hebben gesjouwd en tussen de verhuisdozen te hebben geleefd, hebben we met de plaatsing van inbouwkasten de verhuizing definitief afgerond.

Lennox op het veld

Als vader van twee jonge kinderen, mijn rijkste bezit Jezebel en Lennox, is het prettig om te zien dat zij zich nu al thuis voelen in ons nieuwe huis. Elke dag, precies om 18.00 uur, heb ik tien minuten de tijd om ze optimaal te kunnen bewonderen. Dan ploffen ze voor de tv neer en kijken ze met open mond naar het Sinterklaas Journaal. Vooral de Paniek Piet maakt een onvergetelijke indruk. Het was dan ook een teleurstelling voor ze, dat die er tijdens de intocht in Amsterdam niet bij was. Al waren ze dat door alle spanning ook al snel weer vergeten… Want hoe stoer is het als je op je vaders verjaardag in de storm door een Stuurpiet wordt opgehaald in een boot?

Ruim een week eerder stond Lennox nog harder te trappelen dan het paard van Sinterklaas. Samen met mijn goede vriend Kees van Dam had ik mijn zoon meegenomen naar de ArenA voor de afsluitende training voor Feyenoord-Ajax. Na afloop zou hij een balletje met me mogen trappen. Maar wat duurt zo’n training dan lang …, ondervond Lennox.

Uiteindelijk kon hij samen met zijn vader, onder luid gejuich van de supporters, de wei in en speelde hij of zijn leven er vanaf hing. Je weet immers maar nooit of er nog een verdwaalde scout van Ajax rondloopt…

Lennox

In De Kuip viel het de volgende dag voor mij niet mee om negentig minuten te moeten toekijken. Het resultaat van Feyenoord-Ajax (1-1) was uiteindelijk prima, maar het voelt niet goed zo’n minieme bijdrage te leveren. Toch blijf ik scherp en gretig. Als Ajax me nodig heeft, zal ik er staan. En door alle blessures voor en tijdens de interlandweek zou dat wel eens eerder kunnen zijn dan iedereen denkt.

En misschien ook wel op een andere positie dan velen voor mogelijk houden. In het oefenduel met Almere City (1-1) vervulde ik vorige week zeventig minuten lang de rol van controlerende middenvelder. Pas de laatste twintig minuten kwam ik op mijn gebruikelijke plek, centraal achterin.

#PRAYFORPARIS

Wel of niet spelen. Het bleek vrijdag in één keer totaal onbelangrijk. Ook hier wil ik stilstaan bij de verschrikkelijke aanslagen die in Parijs werden gepleegd en veel (jonge) mensen onverwachts uit het leven rukten. Hun nabestaanden in groot ongeloof en verdriet achter latend. Uiteraard wil ik de mensen die dierbaren verloren heel veel sterkte en kracht wensen bij het verwerken van dit immense verdriet.

Op Twitter kwam ik een uitspraak van Martin Luther King Jr. tegen die wat mij betreft alles zegt: ’Darkness cannot drive out darkness; only light can do that. Hate cannot drive out hate; only love can do that.’

#prayforparis

mengtafel

Mijn eerste dj-les

Gevoel voor ritme

Ik draai er niet omheen… Ik heb een nieuwe hobby. Aangestoken door mijn goede vriend Yoeri Alexander, beter bekend als dj YAXX, heb ik mijn eerste dj-les gehad. In mijn eigen huis in Amsterdam-Zuid, dat na vele uren zwoegen nog mooier is geworden dan Charlotte-Sophie en ik hadden gehoopt.

Aan de knoppen van de draaitafel besefte ik dat ik nog een heel lange weg heb te gaan om net zo goed te worden als Yoeri. Zijn gevoel voor ritme is ongelooflijk en de overgangen zijn daardoor naadloos. Iets wat mij nog niet helemaal wil lukken.

Verliezen

En het doet me pijn om te zeggen. Maar ook tijdens het bordspel Keezen met een aantal trouwe vrienden moest ik dit keer mijn meerdere in Youri erkennen. En niet zo’n klein beetje ook. Na de zes(!) verloren potjes, die resulteerden in een 6-1 nederlaag, was de vraag wanneer de tweede set zou worden gespeeld even flauw als voorspelbaar.

Het tikkie van Youri kwam echter niet zo hard aan als onze bekeruitschakeling met Ajax tegen Feyenoord (1-0). In mijn carrière had ik nog nooit een Klassieker verloren. En nu formeel ook niet, omdat ik geen minuut speelde. Maar we zijn met alle basis- en reservespelers een hecht team, dus voelde het op de bank weldegelijk zo. Het was frustrerend. Als wissel ben je machteloos en de nederlaag was zeker gezien de eerste helft in de Kuip volstrekt onnodig. Ik ben er nog steeds ziek van.

Kinderspel

Het voordeel van het hebben van opgroeiende kinderen is, dat je leert relativeren. Als ik Jezebel en Lennox zie sporten, waan ik me even in een andere wereld en vergeet ik de teleurstelling. Jezebel zwemt in het Zuiderbad en had afgelopen week een proefexamen. ’Daddy, ik vind het gek om met kleren aan te zwemmen’, sputterde ze nog even tegen. Maar daarna zwom ze als een zeemeerminnetje.

En Lennox is een echt voetballertje, dat bij AFC meedoet aan de ’eredivisie’, een competitie voor de allerkleinsten. Op zaterdagochtend vanaf half 9 zet hij binnen het veld de lijnen uit. Tijdens het partijtje 4-tegen-4 staat hij daar, vier jaar oud, te wijzen en te coachen. Prachtig. Ik heb een flesje AA in mijn jaszak en als het spel stilligt, komt hij naar me toegerend. ,,Dit geeft me energie”, zegt die wijsneus dan bloedserieus.

In huize Heitinga-Zenden is de rust inmiddels weer teruggekeerd. Geen elektriciens, schilders en loodgieters meer over de vloer, maar nu de winter eraan komt lekker met het gezinnetje bij elkaar. Nu de keuken af is, kan ik niet wachten tot Charlotte-Sophie haar kookkunsten daar ook gaat vertonen, want elk diner is bij haar een koningsmaal.

PATAT

’Patat’, 6-0

Patatjes en kroketten

Op de reservebank had ik tijdens Ajax-Roda JC een binnenpretje. Ik herinnerde me hoe ik vroeger als kleine jongen al het voetbal opslurpte en dus ook naar de samenvattingen uit België keek. Als er hard of doeltreffend door een speler werd geschoten, zeiden de Belgische commentatoren vaak: ’Patat’. En uitgerekend de wedstrijd dat Sjaak, een goede bekende van me uit Alphen aan den Rijn in de ArenA zat, was het dankzij Viktor Fischer, Arek Milik en Davy Klaassen zes keer ’patat’.

In de snackbar van Sjaak haalde ik vroeger mijn patatjes en trok ik geregeld een kroketje uit de muur. Inmiddels is hij ernstig ziek en het was zijn wens om nog één keer een wedstrijd van me te bekijken. Onder het motto ‘Doe iets voor een ander nu het nog kan’, heb ik mijn best gedaan om er een mooie avond van te maken. En gezien alle reacties op de social media is dat gelukt. Dat ik bijna een half uur mocht invallen en mijn eredivisierentree vierde, maakte het feest compleet.

Wintersport

Ik denk dat ik eigenlijk altijd wel een redelijk sociale jongen ben geweest. Maar nu ik ouder word, krijg ik steeds meer de behoefte me in te zetten voor anderen die het om wat voor reden dan ook minder hebben dan ik. Zo ben ik er trots op om net als bijvoorbeeld John van den Heuvel en Barbara Barend ambassadeur te zijn van het Sterrenfonds. Dat fonds wil kinderen die ziek zijn of in armoede leven volop kind laten zijn en ze zodoende een steuntje in de rug geven.

Sterrenfonds

Van mijn eigen kinderen, mijn alles, Jezebel en Lennox, geniet ik in Nederland nóg meer dan ik al deed. Omdat we langzaam de voorbereidingen treffen voor onze vakantie in de winterstop, naar Ischgl in Oostenrijk, krijgen ze ski-les in Zoetermeer. Het is voor mij duidelijk dat er een kleine Lindsey Vonn en Alberto Tomba in de maak zijn. Nee, zonder gekheid, het enthousiasme waarmee ze de berg afzeilen, is voor een trotse vader prachtig om te zien.

Ook op de bergen in Oostenrijk zal ik vanaf de zijkant moeten toekijken, want profvoetbal en wintersport is nu eenmaal geen goede combinatie. Maar ik verheug me al op het plezier bij Charlotte-Sophie, Lennox en Jezebel, het dineren, het après-skiën én de Keezen-competitie die ook tussen de bergtoppen gewoon wordt voortgezet.

Maar tot die tijd ligt de volledige focus bij Ajax en leef ik als een prof. Vraag dat maar aan het personeel van de ‘The Cold Pressed Juicery’ in Amsterdam. Hun dagelijkse gembershotje en sapjes houden me in het najaar en de winter op de been.